ॐ Welcome to TirumalaHills - Dharmo Rakshati Rakshita - Govinda Govinda Govinda ॐ

<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5yAMx7GsFsrcrWZLAQr-On0tHsQGAlwztg_OcKzjrdH9Yu2TAUr5o-2K5Av3wpaEaYT4lxPNZ1zVY-KMb94wYC5fZVE2YUvAraUI_dGh8js54J6z-I7aiHcioUyeGvAhhfbifmnIyvC6Z_-mwOzbxvOqqkhq7VFVgavmrx0nqWpI9LXFacGcZCo/s2048/11130440_451261094999125_3514455487646878723_o.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5yAMx7GsFsrcrWZLAQr-On0tHsQGAlwztg_OcKzjrdH9Yu2TAUr5o-2K5Av3wpaEaYT4lxPNZ1zVY-KMb94wYC5fZVE2YUvAraUI_dGh8js54J6z-I7aiHcioUyeGvAhhfbifmnIyvC6Z_-mwOzbxvOqqkhq7VFVgavmrx0nqWpI9LXFacGcZCo/s16000-rw/11130440_451261094999125_3514455487646878723_o.jpg" /></a></div><br /><div dir="auto"><div dir="auto"><br /></div><h1 style="text-align: left;">🙏 శ్రీవారి భక్తాగ్రేసరులు -3 🙏</h1><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🙏 తిరుమల నంబి 🙏</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 తిరుమలక్షేత్రంలో జన్మించి, సాక్షాత్తు శ్రీమద్రామానుజు లంతటి వారిని శిష్యునిగా పొంది, తన జీవితకాలమంతా శ్రీవారి సేవకే అర్పించారు తిరుమలనంబి. ఆ ధన్యజీవి జీవితవిశేషాలను ఇప్పుడు పరికిద్దాం.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 తిరుమలకు ఆగమనం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 పదవ శతాబ్దంలో, మూడు వైష్ణవదివ్యక్షేత్రాలలో ఒకటైన శ్రీరంగంలో యామునాచార్యులు అనే వైష్ణవభక్తుడు శ్రీరంగనాథస్వామికి కైంకర్యసేవలు కొనసాగిస్తూ, తన శిష్యులకు శ్రీవైష్ణవ మతబోధ కావించేవాడు. ఒకనాడు ఆయన శిష్యులతో సంభాషిస్తూ, శ్రీ వేంకటాచల క్షేత్రంలో శ్రీనివాసునికి అభిషేక, తీర్థ, పుష్ప కైంకర్యాది సపర్యలు చేయటం భగవంతునికి అత్యంత ప్రీతిపాత్రమైన కార్యంగా నమ్మాళ్వార్ (పన్నెండుమంది వైష్ణవ ఆళ్వార్లలో ఐదవ మరియు అత్యంత ప్రభావశాలియైన ఆళ్వార్) పేర్కొన్నట్లు చెబుతాడు. </div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అయితే, వ్యక్తిగత కారణాల వల్ల అతికొద్ది కాలం మాత్రమే తానా కైంకర్యాలు చేయగలిగాననీ, తన శిష్యుల్లో ఎవరైనా, వేంకటాచలం మీద ఉండే, ఎముకలు కొరికే చలి, క్రిములు, క్రూరజంతువుల బాధలు తట్టుకుంటూ, శాశ్వతంగా అక్కడే ఉండి శ్రీవారికి సేవా కైంకర్యాదులు నిర్వహిస్తే, వారి కృపకు పాత్రులవుతురాని మరియు గురుతుల్యుడైన నమ్మాళ్వార్ ఆదేశం శిరసావహించినట్లవుతుందని శెలవిస్తాడు. ఆ రోజుల్లో తిరుమల నిర్జనారణ్యంగా, ప్రమాదభరితంగా ఉండడం వల్ల మిగిలిన శిష్యులెవ్వరూ అక్కడ నివాసమేర్పరుచు కోవడానికి సాహసించలేదు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 యామునాచార్యుని ప్రియశిష్యుడు, మనుమడు అయిన శ్రీశైలపూర్ణుడు మాత్రం గురువుగారి ఆదేశానుసారం తిరుమలలో స్థిరనివాస మేర్పరుచుకుని, శ్రీవారికి నిత్యసేవలందించే లక్ష్యంతో, గురువుగారి ఆశీర్వాదంతో వేంకటాచలక్షేత్రానికి చేరుకుంటాడు. తిరుమలలో నివాసం ఏర్పరుచు కోవడం వల్ల ఆయన తిరుమలనంబి గా ప్రసిద్ధి కెక్కాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 పాపనాశనం తీర్థం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫‌ఆయన అనునిత్యం స్వామివారి మూలవిరాట్ కు, ఉత్సవమూర్తులకు సేవా కైంకర్యం చేసేవాడు. అంతే కాక, ప్రతిరోజూ, శ్రీవారి ఆలయానికి అరుమైళ్ళ దూరంలో ఉన్న పాపవినాశనం వెళ్ళి, పవిత్ర తీర్థ జలాన్ని శిరస్సు పైనున్న ఒక మట్టికుండలో నింపుకుని, భగవన్నామ సంకీర్తన చేస్తూ, ఆ జలాన్ని తెచ్చి అర్చకులకు పూజాదికాల నిమిత్తం సకాలంలో అందించేవాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 బోయవాని రూపంలో శ్రీవారు 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 పెక్కు సంవత్సరాల పాటు, అత్యంత నిష్ఠతో, భక్తిశ్రద్ధలతో అందిస్తున్న ఈ సేవకు శ్రీవారు తిరుమలనంబి యెడ సంతుష్ఠులవుతారు. ఒక రోజు యథాప్రకారం, అభిషేకజలం నెత్తిన పెట్టుకుని, వేళ మించకుండా ఆలయానికి చేరుకోవాలనే ఆతృతతో నడుస్తున్న శ్రీశైలపూర్ణుడుని, విల్లంబులు ధరించి, యువకుడైన బోయవాని రూపంలో స్వామివారు వెంబడిస్తారు. తనను తాతా, తాతా అని పిలుస్తూ వెంట వస్తున్న ఆ అందమైన బోయ యువకుణ్ణి, అరణ్యమధ్యంలో చూసిన శ్రీశైలపూర్ణుడు ఆశ్చర్యచకితుడవుతాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 తాను చాలా దప్పికతో ఉన్నాననీ, ఆ కుండలోని నీళ్ళతో తన దాహం తీర్చమని ఆ బోయవాడు తిరుమలనంబిని వేడుకొంటాడు. అయితే, శ్రీవారిసేవకు వినియోగ మవ్వాల్సిన పవిత్రజలాన్ని ససేమిరా ఇవ్వనంటాడు తిరుమలనంబి. ఇప్పటికే ఆలస్యమైనందున, తన దారికి అడ్డు రాక దూరంగా వెళ్ళమని, ఆ బోయవాణ్ణి కసురుకుంటాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 తనను కాదని వేగంగా నడక సాగించిన తిరుమలనంబిని అనుసరిస్తున్న ఆ బోయవాడు తన బాణప్రయోగంతో కుండకు రంధ్రం చేసి, ధారగా వస్తున్న నీటితో దాహం తీర్చుకుంటాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 కొంత సేపటికి కుండ తేలిక పడడంతో వెను దిరిగిన తిరుమలనంబి కోపోద్రిక్తుడై, బోయవానితో పరుషంగా మాటలాడి, సమయానికి అభిషేకజలం సమకూర్చలేని తన అశక్తతను మన్నించమంటూ, శ్రీవారిని క్షమాభిక్ష అర్థిస్తాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 ఆకాశగంగ ఆవిర్భావం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అంత ఆ బోయవాడు, "తాతా! నువ్వెంత మాత్రం విచారించకు. నా వెంట వస్తే దగ్గరలోనే ఉన్న మరో పవిత్ర తీర్థాన్ని చూపిస్తాను" అంటూ తిరుమలనంబిని ప్రక్కనే ఉన్న ఓ లోయలోనికి తీసుకు వెళతాడు. ఆ బోయవాడు తన పదునైన బాణంతో ఒక కొండరాతిని ఛేదించగా, స్వచ్ఛమైన పేయజలం పెల్లుబికింది. ఇకనుండి ఈ జలాన్నే నా అభిషేకానికి ఉపయోగించమని శెలవిచ్చి బోయవాని రూపంలో ఉన్న స్వామి అంతర్జానమవుతారు. అదే తరువాతి కాలంలో, తిరుమలలోని సుప్రసిద్ధ తీర్థాల్లో ఒకటైన ఆకాశగంగ గా వినుతికెక్కింది.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 కొంత సేపటికి సంభ్రమాశ్చర్యానందాల నుండి తేరుకున్న తిరుమలనంబి అసలు విషయం గ్రహించి, వడివడిగా ఆలయాన్ని చేరుకుంటాడు. అదే సమయంలో శ్రీవారు తన అర్చకుల నుద్దేశించి, ఇక నుండి శాశ్వతంగా తిరుమలనంబి తెచ్చే ఆకాశగంగ తీర్థాన్నే తన అభిషేక జలంగా ఉపయోగించాలని ఆదేశిస్తాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ముదిమి మీరుతున్న తిరుమలనంబి అత్యంత ప్రయాసతో ప్రతిరోజూ ఆరు మైళ్ళదూరం నుంచి పాపనాశన తీర్థజలాన్ని తేవడం గమనించి దయార్దుడైన శ్రీనివాసుడు, అతని నిత్యకృత్యాన్ని సులభతరం చేయడమే కాకుండా, అతని అనన్యభక్తిని లోకానికీ రీతిగా చాటిచెప్పాడు!</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 శ్రీపాదములు 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 తిరుమలనంబి శ్రీవారి మహాభక్తుడే కాకుండా విద్వాంసుడు, వేదవేదాంగ పారంగతుడు కూడా!</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 భగవద్రామానుజులవారు తిరుపతిలో ఉన్న సంవత్సర కాలంలో, తిరుమలనంబి వద్ద శ్రీమద్రామాయణం లోని రహస్యాలను ఆకళింపు చేసుకున్నారు. తిరుమలనంబి ప్రతిరోజూ ప్రాతఃకాలంలో స్వామివారిని సేవించుకుని, కొండదిగి, అలిపిరి వద్దనున్న తలయేరుగుండు సమీపానికి చేరుకునేవారు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అదే సమయంలో, రామానుజులవారు కూడా, తిరుపతిలో ఉన్న గోవిందరాజస్వామిని సేవించుకుని, ఆ ప్రదేశానికి వేంచేసేవారు. తిరుమలనంబి, రామాయణ రహస్యాలను, పదహారు సార్లు, పదహారు రకాల భాష్యంతో, పునరావృతం గాకుండా, రామానుజులవారికి అవగతం చేశారు. ప్రతిరోజూ వ్యాఖ్యానం పూర్తయిన తరువాత, తిరుమలనంబి తిరిగి కొండపైకి చేరుకొని శ్రీవారికి సాయంకాల కైంకర్యం చేసుకునేవారు. అయితే, అలిపిరిలో ఉండిపోయిన కారణంగా, మధ్యాహ్న సమయంలో శ్రీవారిని దర్శించుకో లేకపోతున్నానని తిరుమలనంబి చింతించేవాడు. వారి మనోగతాన్ని గుర్తెరిగిన శ్రీనివాసుడు తన పాదాలను తలయేరుగుండు వద్ద ప్రతిష్ఠింపజేసి, మధ్యాహ్న సమయంలో కూడా తిరుమలనంబి శ్రీవారి పాదపద్మాలను సేవించుకునే అవకాశం కల్పించాడు. ఆ పాదాలను అలిపిరి నడకమార్గంలో, తలయేరుగుండు సమీపాన నేడు కూడా దర్శించుకోవచ్చు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🙏👉 కొండపై మనం దర్శించుకునే "శ్రీవారి పాదాలు" వేరు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అయితే, ఈ రామాయణ వ్యాఖ్యానం అలిపిరి నడకదారిలోని మోకాళ్ళపర్వతం నందున్న "త్రోవభాష్యకార్ల సన్నిధి" లో జరిగిందని కొందరు అభిప్రాయ పడతారు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫‌ శ్రీరామానుజాచార్యులువారు శ్రీగోవింద భట్టారకులు సోదరులు. భట్టారకుల వారు కొంతకాలం శ్రీకాళహస్తిలో నివసించి శైవమతాన్ని అవలంబించారు. శ్రీరామానుజుల వారు తన సోదరుడిని వైష్ణవమతం లోకి మార్చడానికి విశ్వప్రయత్నం కావించి విఫలమయ్యాడు. తిరుమలనంబి సహాయంతో 40 రోజులు వాదించి, తన సోదరుడిని వైష్ణవమతం లోకి మార్చగలిగాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 తోళప్పాచార్యుల కైంకర్యం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ఇప్పటికీ, తిరుమలనంబి వంశీయులు ప్రతి శుక్రవారం ఉదయం ఒంటిగంటకు (అంటే తెల్లవారితే శుక్రవారం) రక్షక సిబ్బంది వెంటరాగా, దివిటీల వెలుగులో, కాలినడకన అడవిబాటలో మూడు మైళ్ళు ప్రయాణించి మూడు బిందెలతో ఆకాశగంగతీర్థం నుంచి అభిషేక జలాన్ని తెచ్చి మేళతాళాలతో ఆలయప్రవేశం చేస్తారు. దారి మధ్యలో ఉన్న బాటగంగమ్మకు మ్రొక్కి ఆ దేవత ఆశీర్వచనం తీసుకుంటారు. ఆకాశగంగ తీర్థాన్ని, తీర్థానికి వెళ్ళే అరణ్యమార్గంలో బాటగంగమ్మ ఆలయాన్ని ఈనాడు కూడా చూసి తరించుకోవచ్చు. </div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">♾┉┅━❀🕉️❀┉┅━♾</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 తిరుమలనంబి ఆలయం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 శ్రీవారి ఆలయానికి దక్షిణమాడ వీధిలోని మహాప్రదక్షిణ మార్గంలో, సంపంగి వృక్షాలనీడలో, తిరుమలనంబి ఆలయాన్ని మనం చూడవచ్చు. అందులో తిరుమలనంబి మూలమూర్తి ఉత్సవమూర్తులతో బాటుగా, రామానుజాచార్యుల వారిని కూడా దర్శించుకోవచ్చు. మలయప్పస్వామి మాడవీధుల్లో ఊరేగుతున్నప్పుడు ఈ ఆలయం ఎదురుగా నీరాజనం అందుకుంటారు. ఈ ఆలయంలో తిరుమలనంబి వంశీయులే ఇప్పటికీ అర్చకత్వం వహిస్తూంటారు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 వేంకటేశుడు తిరుమలనంబిని తాతా అని పిలవడం వల్ల ఆ వంశస్థులందరూ "తాతాచార్యులు" గా పిలువబడుతున్నారు. అంతే కాకుండా, శ్రీవారు తిరుమలనంబిని "తోళన్" గా సంబోధించడం వల్ల ఈ వంశం వారిని "తోళప్పాచార్యులు" గా కూడా పేర్కొంటారు. తమిళంలో "తోళన్" అంటే స్నేహితుడని అర్థం. ప్రస్తుతం తిరుమలలో కైంకర్యం నిర్వహిస్తున్న తిరుమలనంబి వంశీయులను "తోళప్పాచార్యులు" గానూ; కాంచీపురంలోని తిరుమలనంబి వారసులను "తాతాచార్యులు" గానూ వ్యవహరిస్తారు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 వైకుంఠ ఏకాదశికి పదకొండు రోజుల ముందుగా ప్రారంభమై, ఇరవయ్యైదు రోజులపాటు సాగే అధ్యయనోత్సవాల్లో చివరిరోజున తిరుమలనంబిని బోయవాడు తాతా అంటూ ఆప్యాయంగా పిలిచి, నీళ్ళు త్రాగిన రోజుకు గుర్తుగా తన్నీరుముదు అనే ఉత్సవాన్ని నిర్వహిస్తారు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అన్నమయ్య ఈ భక్తుణ్ణి కూడా, ....... "మచ్చిక దొలక తిరుమలనంబితోడుత నిచ్చనిచ్చ మాటలాడి నచ్చినవాడు ||" అంటూ తన పదబంధనంతో అమరుణ్ణి చేశాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 తరాలు మారినా, యుగాలు మారినా వేంకటేశుడు తన భక్తుల కష్టనష్టాలను అనుక్షణం గమనిస్తూ, అడగకనే కడగండ్లు తీరుస్తూ ఆపద్బాంధవుడిగా అలరారుతున్నాడనడానికి తిరుమలనంబి వృత్తాంతమే నిలువెత్తు నిదర్శనం!</div></div>

<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga-DIFBsWS4U5ADfvzis3Uv2EmBVWqrg96rHiuUxwwjT6OI4lVWXkwXdmhaD89blfACiul2sL-ZoHniWYwp4JoOCTwmm9hr64mNAaWkyvIa6Kq1yG2q7cF0yN-vuYvdOFnBrJaCbrenFYhr4bxRkq2fyUbOkjbetFexUmJrpdPmZC3DDB_qFRM0ZQ/s720/11149517_453293261462575_1607280668341283946_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="720" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga-DIFBsWS4U5ADfvzis3Uv2EmBVWqrg96rHiuUxwwjT6OI4lVWXkwXdmhaD89blfACiul2sL-ZoHniWYwp4JoOCTwmm9hr64mNAaWkyvIa6Kq1yG2q7cF0yN-vuYvdOFnBrJaCbrenFYhr4bxRkq2fyUbOkjbetFexUmJrpdPmZC3DDB_qFRM0ZQ/s16000-rw/11149517_453293261462575_1607280668341283946_n.jpg" /></a></div><br /><div dir="auto"><div dir="auto"><br /></div><h1 style="text-align: left;">🙏 శ్రీవారి భక్తాగ్రేసరులు -2 🙏</h1><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🙏 కుమ్మరి భీమన్న 🙏</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 పూర్వం ఆకాశరాజు (శ్రీనివాసునికి మామగారు) తమ్ముడైన "తొండమానుడు" అనే చక్రవర్తి శ్రీవారి పాదాలకు అనునిత్యం బంగారు తులసిదళాలతో డాంబికంగా సహస్రనామార్చన చేస్తూ, తన లాంటి భక్తుడెక్కడా ఉండడని గర్వపడుతూ ఉండేవాడు. మనం ఈనాడు చూస్తున్న, సాక్షాత్తు ఆ శ్రీనివాసుడు నివసించే ఆనందనిలయాన్ని నిర్మించిన మహానుభావుడే ఈ చక్రవర్తి.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌻 సువర్ణపుష్పాల స్థానంలో మట్టిపువ్వులు🌻</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ఒక రోజు ఉదయాన్నే తొండమానుడు స్వామివారి దర్శనానికి వచ్చినపుడు తన బంగారుపుష్పాల స్థానంలో, బంకమట్టి పూలు కనిపించాయి. దానితో ఖంగుతిన్న తొండమానుడు ఒకింత నిరాశతో శ్రీనివాసుణ్ణి ఇదేమని ప్రశ్నించగా, శ్రీవారు కుమ్మరి భీమన్న వృత్తాంతాన్ని తొండమానునికి విశద పరిచారు. </div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">[ ఆ రోజుల్లో భక్తులతో మానవభాషలో సంభాషించే శ్రీనివాసుడు తరువాతి కాలంలో తొండమానునిపై అలక వహించి ప్రత్యక్షంగా మాట్లాడడం విరమించారు. ఆ వృత్తాంతాన్ని మరో సారి ప్రస్తావించు కుందాం.]</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🙏 శ్రీనివాసుడు ఉటంకించిన భీమన్న భక్తితత్పరత 🙏</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 శ్రీవారికి అత్యంత ఆప్తులైన భక్తుల్లో ఒకడైన "భీమన్న" అనే కుమ్మరివాడు ఆలయానికి అవసరమైన కుండలను తయారు చేస్తూ, తన ఇంటిలోనే స్వామివారిని కొయ్యబొమ్మగా ప్రతిష్ఠించి, తన చేతి వ్రేళ్ళకు అంటినట్టి మట్టితో చేసిన పువ్వులతో అత్యంత భక్తి శ్రద్ధలతో శ్రీనివాసుణ్ణి నిత్యం పూజించేవాడు. ఉదయం నుండి రాత్రి వరకూ ఏ పని చేస్తున్నా స్వామినే ధ్యానించేవాడు. అతని ధ్యాసంతా శ్రీవారికి కావలసిన కుండలు తయారు చేయడం మీదనే ఉండేది. రెక్కాడితే గానీ డొక్కాడని భీమన్న నిరుపేదతనం శ్రీనివాసుని పట్ల అతనికున్న అపారమైన భక్తిని, సమర్పణాభావాన్ని ఏమాత్రం సడలించలేక పోయింది. </div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ప్రతిరోజూ చద్ది ఆరగించి, నీవే ఈ పని చేయించుకుంటున్నావంటూ శ్రీవారికి నమస్కరించి పని ప్రారంభించేవాడు. అతను తయారు చేస్తున్న ప్రతి కుండలో స్వామివారు ఆరగిస్తున్నట్లు భావించి, అత్యంత భక్తిశ్రద్ధలతో తన పని చేసుకునేవాడు. ప్రతిరోజూ కుండలను స్వయంగా కొండమీదికి తెచ్చి సమర్పిద్దామనుకునే వాడు కానీ, మరునాటికి కావలసిన క్రొత్త కుండలు తయారు చేయలేనేమోననే బెంగతో, వేంకటాచలం మీదకు వెళ్ళే కార్యక్రమాన్ని వాయిదా వేసుకునే వాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 స్వామి ప్రతిరోజూ ఆ కుమ్మరి సమర్పించిన మట్టి కుండలలో నైవేద్యం ఆరగించడమే కాకుండా, అతడు భక్తిపూర్వకంగా అర్పించిన మట్టిపూలను కూడా పరమానందంగా స్వీకరించేవారు. తొండమానునుకి ఆనందనిలయంలో స్వామిపాదాల చెంత, తన బంగారుపూలకు బదులుగా కనిపించినవి ఆ పుష్పాలే.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 భీమన్న గృహానికి తొండమానుని ఆగమనం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 భీమన్న భక్తి తత్పరతను సాక్షాత్తు శ్రీనివాసుని ద్వారా విన్న తొండమానునికి అహంకారపు తెరలు తొలగిపోయాయి. ఆడంబరాల కంటే ఆత్మసమర్పణే ముఖ్యమని విదితమయ్యింది. శ్రీనివాసుని అనుగ్రహానికి అంతగా నోచుకున్న భీమన్నను చూడాలనే తీవ్రమైన కాంక్షతో, తన పరివారాన్నంతటినీ కొండపైనే వదలి, ఒంటరిగా, కాలినడకతో, అలిపిరి సమీపంలో ఉన్న భీమన్న గృహానికి వెళతాడు. తిరుమలకు వెళ్ళే అలిపిరి మెట్లదారిలో, "తలయేరుగుండు" దాటిన తరువాత, ఆ కాలంలో భీమన్న నివాసంగా చెప్పబడే ప్రాంతంలో, "కుమ్మరి సారె" గుర్తులున్న శిలాఫలకాలను, భీమన్న కుటుంబీకుల బొమ్మలను నేడు కూడా చూడవచ్చు. ఆకాలంలో, ఆ ప్రదేశంలో శ్రీవారి గుర్తుగా భీమన్న నిర్మించినట్లు చెప్పబడే "గోపురం", ఇప్పుడు కాలగర్భంలో కలిసిపోయింది.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 విరామం లేని ఒంటరి ప్రయాణం వల్ల, అలసి సొలసి తన ఇంటిముందు అచేతనంగా పడి ఉన్న చక్రవర్తిని చూసిన భీమన్న, తన వల్ల ఏం తప్పిదం జరిగిందా అని కలవరపడతాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🙏 శ్రీనివాసుని సాక్షాత్కారం 🙏</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అంతలో, భీమన్న సపర్యలవల్ల సృహలోకి వచ్చిన తొండమానుడు చూస్తుండగానే, అక్కడ శ్రీనివాసుడు ప్రత్యక్షమయ్యాడు. శ్రీవారి దివ్యమంగళరూపాన్ని గాంచిన భీమన్న ఆనందాశ్చర్యాలతో నోట మాట రాక తడబడతాడు. కొంత సేపటి తరువాత తెప్పరిల్లిన భీమన్న, శ్రీవారిని పరిపరి విధాలుగా తనదైన పామరభాషలో కీర్తిస్తాడు. మంత్రతంత్రాలు, పూజా విధానాలు తనకు తెలియనందున క్షమించమని శ్రీనివాసుణ్ణి ఆర్తిగా అర్ధిస్తాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🌈 మట్టిమూకుడులో స్వామివారికి నైవేద్యం 🌈</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 స్వామివారికి నివేదిద్దామని చూస్తే, ఆ నిరుపేద ఇంటిలో ఏమీ కనపడవు. అలా చింతాక్రాంతుడై ఉన్న భీమన్నను ఓదార్చుతూ, శ్రీనివాసుడు, "జపతపాల కన్నా అచంచలమైన భక్తే నాకు మక్కువ. నీవు తింటున్నదే నాకూ పెట్టు. అవే నాకు పంచభక్ష్య పరమాన్నాలు. నాకు ఆకలిగా ఉంది" అని భీమన్నను సమాధాన పరుస్తాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అప్పుడా కుమ్మరి భార్య, ఇంట్లో సిద్ధంగా ఉన్న ఒక పగిలిన పెంకులో సంకటి పెట్టి స్వామివారిని ఆరగించ వలసిందిగా వేడుకొంటుంది. ప్రేమతో ఆ ఆహారాన్ని స్వీకరించిన స్వామి యొక్క పాదాలకు నమస్కరించగానే, ఆ పరమ పవిత్రస్పర్శతో భీమన్న దంపతులు దివ్యశరీరాలు ధరించి, దేవదుందుభులు మ్రోగుతుండగా, పుష్పకవిమానంలో వైకుంఠానికి పయనమవుతారు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">🙏 తొండమానుని పశ్చాత్తాపం 🙏</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ఈ ఉదంతాన్ని కళ్ళారా కాంచిన తొండమానుడు భీమన్న నిరాడంబరమైన భక్తిని శ్లాఘిస్తూ, తాను అహంకారాన్ని విడనాడానని, తన తప్పిదాన్ని మన్నించి తనను కూడా తరింపజేయమని శ్రీనివాసుణ్ణి ప్రార్థిస్తాడు. సంతృప్తి చెందిన స్వామివారు, తొండమానునుకి దివ్యోపదేశం గావిస్తూ, నిర్మలమైన బుద్ధితో తపఃస్సాధన సాగిస్తే మరుజన్మలో మోక్షం సిద్ధిస్తుందని వరమిస్తాడు. ఆ తరువాత, తొండమానుడు నిరాడంబర భక్తితో స్వామిని చాలా కాలం సేవించి, మరు జన్మలో మోక్షాన్ని పొందుతాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ఇప్పటికీ, శ్రీవారు ఆ మహాభక్తుడైన కుమ్మరి భీమన్న గుర్తుగా, మట్టి పెంకులో (సగం పగిలిన కొత్త మట్టి కుండ) పెరుగు అన్నాన్ని రోజూ ప్రాతఃసంధ్య వేళలో తొలి నైవేద్యంగా స్వీకరిస్తూ, భీమన్నను, అతని వారసులను అనుగ్రహిస్తూనే ఉన్నారు. ఈ ఒక్క నైవేద్యాన్ని మాత్రమే కులశేఖరపడి దాటి, గర్భాలయం లోనికి తీసుకు వెళ్ళి నివేదిస్తారు. వాడిన కుండ మళ్ళీ వాడకుండా, ప్రతిరోజూ కొత్త కుండలో నైవేద్యం సమర్పిస్తారు. అన్నమయ్య, శ్రీవారిని "తోమనిపళ్ళాల వాడని" కీర్తించడంలోని అంతరార్థం అదే!</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 మిగిలిన సమస్త నైవేద్య విశేషాలన్నింటనీ, గర్భాలయం బయటనుంచే నివేదిస్తారు. అదీ శ్రీవారు తన భక్తుల యెడ చూపించే వాత్సల్యం!</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 తెలుగు వాగ్గేయకారుడు అన్నమయ్య, మనందరికీ సుపరిచితమైన "కొండలలో నెలకొన్న... కుమ్మర దాసుడైన కురువరతి నంబి" అంటూ, కుమ్మరి భీమన్నను తన కీర్తనలో చిరంజీవిని చేశాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 ఆవిధంగా, తొలి దర్శనం ఓ గొల్లవానికిచ్చే గోవిందుడు, తొలినైవేద్యం కుమ్మరితో తయారు చేయబడ్డ కుండపెంకులో ఆరగిస్తాడు.</div><div dir="auto"><br /></div><div dir="auto">💫 అల్పసంతోషి అయిన ఆ అఖిలాండ నాయకునికి ఆడంబరాలు, అట్టహాసాలు అవసరమా? నిరాడంబరమైన భక్తితో ఆయన్ను ధ్యానిస్తూ, ఆయన సృష్టిలో భాగమైన ఓ అన్నార్తునికి పట్టెడన్నం పెట్టడం శ్రీవారికి నిజమైన సేవ కాదా?</div></div>

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXfsH9FL1HTo4m1QnMTr1EofKh1inCBKA5bHrbU1Qo8rGv2xue4bxMvVYH6VD9yNZI0RfRDhdBUTKTSx4o7ZUjpsRpl8rEX1l_G_XHg6LSK2vcqLIxEsgbo-HAZnjDTJPypHbrM7XEy6nPUfBwjnhmdw3S7i-rh_uesOTmZmohVWaoMj-kcJzEH6M/s1024/13217190_571868902938343_8532172973508296128_o.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1024" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXfsH9FL1HTo4m1QnMTr1EofKh1inCBKA5bHrbU1Qo8rGv2xue4bxMvVYH6VD9yNZI0RfRDhdBUTKTSx4o7ZUjpsRpl8rEX1l_G_XHg6LSK2vcqLIxEsgbo-HAZnjDTJPypHbrM7XEy6nPUfBwjnhmdw3S7i-rh_uesOTmZmohVWaoMj-kcJzEH6M/s16000-rw/13217190_571868902938343_8532172973508296128_o.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p><h1 style="text-align: left;">🙏 శ్రీవారి భక్తాగ్రేసరులు -1 🙏</h1><p><br /></p><p>💫 స్వామివారు రాజాధిరాజులను కాదని ప్రతిరోజూ తొలిదర్శనం ఓ గొల్లవానికి అనుగ్రహించారు. ఓ భక్తుణ్ణి "తాతా" అని ఆప్యాయంగా పిలిచారు. మరో భక్తుని "మామా" అని సంబోధించి ఆయనతో గునపం దెబ్బలు తిన్నారు. ఒకరితో పాచికలాడారు. ఒక భక్తుని మేలుకొలుపు లేనిదే నిద్ర లేవని స్వామి, మరో భక్తురాలి హారతి లేనిదే కునుకు తీయరు. ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే, భక్తజనకోటి పట్ల శ్రీవారి వాత్సల్యాన్ని తేటతెల్లం చేసే ఉదంతాలు ఎన్నో ఎన్నెన్నో!</p><p><br /></p><p>💫 "వైకుంఠాన్నెనా వదులుకుంటాను గానీ, తన భక్తులను మాత్రం క్షణకాలమైనా విడిచి ఉండలేను" అని చెప్పి, భూలోక వైకుంఠమైన తిరుమలలో శాశ్వతంగా నెలకొన్న భక్తుల పాలిటి కొంగుబంగారం ఈ శ్రీనివాసుడు! </p><p><br /></p><p>🙏 శ్రీవారి భక్తశిఖామణులను తలంచుకున్నా స్వామివారిని స్మరించినట్లే!</p><p><br /></p><p>💫 శ్రీవారి సేవలో తరించి, వారి కృపకు పాత్రులైన అసంఖ్యాక భక్తుల్లో కొంతమందిని స్మరించుకుందాం.</p><p><br /></p><p>🙏 సన్నిధిగొల్ల 🙏</p><p><br /></p><p>💫 స్వామివారి తొలి దర్శనభాగ్యం ఆయనదే! అతని తరువాతే అర్చకులైనా, రాజాధిరాజులైనా, మరెవరైనా!</p><p><br /></p><p>🙏 ఆవు - దూడగా బ్రహ్మ, రుద్రులు 🙏</p><p><br /></p><p>💫 ఇతిహాసాలను అనుసరించి భృగుమహర్షి వృత్తాంతానంతరం, కోపంతో విసవిసా వైకుంఠాన్ని వీడి కొల్హాపూరుకు చేరుకున్న శ్రీమహాలక్ష్మీ జాడ కానక, విసిగి వేసారిన శ్రీమహవిష్ణువు వేంకటాచలాన్ని చేరుకుని, పుష్కరిణికి దక్షిణం వైపున ఉన్న పెద్దపుట్టలో ఆకలిదప్పులతో అలమటిస్తుంటాడు. ఆయన దయనీయ స్థితిని గమనించి తనయుడైన బ్రహ్మదేవుడు గోవుగానూ, శివుడు దూడగానూ మారి, చోళరాజు పాలనలో ఉన్న వేంకటాచలం పరిసర ప్రాంతానికి చేరుకుంటారు. శ్రీమహావిష్ణువు పట్ల పట్టరాని ఆగ్రహంతో ఉన్నప్పటికీ, శివుడు, బ్రహ్మల ప్రోద్బలంతో లక్ష్మీదేవి గోపస్త్రీగా మారి, ముందుగా నిర్ణయించుకున్న పథకం ప్రకారం చోళరాజుకు ఈ ఆవూ-దూడను విక్రయిస్తుంది.</p><p><br /></p><p>🙏 శ్రీనివాసునికి నుదుటిపై గాయం 🙏</p><p><br /></p><p>💫 మేతకు వెళ్ళిన ఆవు గొల్లకాపరి కన్నుగప్పి, పుట్టలో ఉన్న శ్రీనివాసుని వద్దకు వచ్చి పాలు ధారగా కార్చేది. ఆ ఆవుపాలతో శ్రీనివాసుడు ఆకలి-దప్పులు తీర్చుకునేవాడు. అయితే, దేవతాకళ ఉట్టిపడే ఆ గోమాత పాలను తన పిల్లవానికి త్రాగించాలనే ఉబలాటంతో ఉన్న రాణి, ఆవు పాలు ఇవ్వకపోవడంతో, రాజుగారికి ఫిర్యాదు చేస్తుంది. చోళరాజు ఆవుల కాపరిని తీవ్రంగా దండిస్తాడు.  దాంతో, ఆ ఆవును రహస్యంగా వెంబడించిన గొల్లకాపరి, ఆ గోమాత పుట్టలో పాలు కార్చడం గమనించి,  గొడ్డలితో గోవుపై వేటు వేస్తాడు. ఆవు ప్రక్కకు తప్పుకోగా, పుట్టలో దాగున్న వేంకటేశుడు ఒక్క ఉదుటున లేవడంతో గొడ్డలిదెబ్బ శ్రీవారి తలకు తగిలి రక్తం చిందింది.</p><p><br /></p><p>🙏 గొల్లవానికి ప్రథమదర్శన భాగ్యం 🙏</p><p><br /></p><p>💫 గోమాతను గొడ్డలితో దండించబోవడం వల్ల కోపోద్రిక్తుడైన స్వామి, గొల్లకాపరిని పరుషవాక్కులతో మందలిస్తాడు. శ్రీనివాసుని నుదిటిపై తగిలిన గాయం నుంచి ధారగా కారుతున్న రుధిరాన్ని చూసి కలవరపడిన గొల్లవాడు తీవ్రంగా భీతిల్లి, క్షమాభిక్ష వేడుకుంటూ అక్కడికక్కడే మరణిస్తాడు.</p><p><br /></p><p>💫 మృతుడై పడివున్న గొల్లవానిని కరుణించిన శ్రీనివాసుడు,  "ఈ భూలోకంలో తొలిసారిగా నన్ను చూసిన ఈ గొల్లవాని సుకృతం గొప్పది. అందువలన కలియుగాంతం వరకు ప్రతిరోజూ మొట్టమొదట నన్ను దర్శించుకునే మహద్భాగ్యాన్ని ఈ గోపకుని సంతతికి కలిగేట్లు అనుగ్రహిస్తున్నాను"  అని వరమిస్తారు. ఆనాటి నుండి నేటి వరకూ గొల్లవాని సంతతే వంశపారంపర్యంగా ఆనందనిలయంలో దివ్యమంగళమూర్తిని తొలిగా దర్శించుకుంటున్నారు. అలాగే, ప్రథమతాంబూలం కూడా సన్నిధిగొల్లకే ఇస్తారు. సుప్రభాత సేవలో భాగంగా లాంఛనప్రాయంగా బంగారువాకిళ్ళు తెరిచే సమయంలోను, తోమాల, ఏకాంతసేవల్లో, శ్రీవారి ఉత్సవమూర్తులను ఆనందనిలయం బయటకు లేదా లోనికి తీసుకువెళ్ళేటప్పుడు, వీరి సేవలు అమూల్యం. వారి భావితరాలకు కూడా ఈ మహద్భాగ్యం యుగాంతం వరకూ కలుగుతూనే ఉంటుంది.</p><p><br /></p><p>💫 ఈ గొల్లల గుర్తుగా ప్రతి సంక్రాంతికీ, కనుమనాడు అత్యంత వైభవంగా జరిగే "పార్వేట ఉత్సవం" గురించి మున్ముందు తెలుసుకుందాం.</p><p><br /></p><p>🙏 ఆలమందలతో అనుబంధం 🙏</p><p><br /></p><p>💫 స్వామివారి ఆకలిదప్పులను తీర్చిన గోమాత పేరు "గౌతమీధేనువు". స్వామివారు సుప్రభాత సమయాన మేల్కొన్న వెంటనే, తొట్టతొలిగా వెచ్చని ఆవుపాలను స్వీకరిస్తూ ఆ గోమాత సంతతిని కూడా అనుగ్రహిస్తూనే ఉన్నారు. ద్వాపరయుగంలో గోకులం, వెన్నముద్దలతో చిన్నికృష్ణునికి ఉన్న అనుబంధం అలాగే కొనసాగుతూ, ఈ కలియుగంలో సన్నిధిగొల్ల పట్ల వేంకటేశుని వాత్సల్యానికి మరియు వారి దినచర్య ఆవుపాల సేవనంతో ప్రారంభించటానికి దారి తీసిందేమో!</p><p><br /></p><p>🙏 బ్రహ్మ - రుద్రులకు శ్రీవారి అనుగ్రహం 🙏</p><p><br /></p><p>💫 అలాగే, గోమాత రూపంలో పాలందించిన బ్రహ్మదేవునికి ప్రతిరోజూ నిశిరాత్రివేళలో, బంగారువాకిలి ద్వారాలు తెరువక ముందే, తనను సేవించుకునే మహద్భాగ్యాన్ని కలిగించాడు శ్రీనివాసుడు. "బ్రహ్మతీర్థాన్ని" గురించి మనం ముందుగానే తెలుసుకున్నాం.</p><p><br /></p><p>💫 ఆవు వెంట దూడగా వచ్చిన పరమశివునికి తిరుమల ఆలయ "క్షేత్రపాలకుని" గా ఉండే మహద్భాగ్యాన్ని ప్రసాదించారు. అందువల్లనే, ఆలయ ధ్వజస్తంభ మంటపంలో, ఈశాన్యదిక్కున క్షేత్రపాలకుడైన శివునికి గుర్తుగా, ఈ రోజుకూ ఉన్న "క్షేత్రపాలక శిల" పై ప్రతిరోజూ అర్చకులు బంగారువాకిలి తాళంచెవులను తాకించి నమస్కరిస్తారు. ఈ శిలలో కొంత భాగాన్ని, చిన్న "బలిపీఠం" రూపంలో నేడూ మనం చూసి తరించవచ్చు. దీనిని గురించి వెలుగులో ఉన్న ఓ ఆసక్తికరమైన ఐతిహ్యం మరోసారి తెలుసుకుందాం.</p><p><br /></p><p>💫 ఇలా, స్వామివారు తనను సేవించిన భక్తులందరికీ తరతరాలుగా తన కృపాకటాక్షాలు అందజేస్తూనే ఉన్నారు. </p>